John Deacon

John Deacon

John Richard Deacon przyszedł na świat 19 sierpnia 1951 r. w Leicester, w prywatnym Szpitalu Świętej Franciszki. Był pierwszym dzieckiem państwa Deaconów – Artura Henryka (Arthur Henry)  i Liliany Marysi (Lillian Molly). Pięć lat później na świecie pojawiła się siostra Johna, Julia, równie spokojna jak brat. Ojciec Johna pracował w Norwich Union Building Society (obecnie Aviva).

We wrześniu 1956 r. mały John rozpoczął edukację w Evington Lindon Junior School. W sierpniu 1958 r. otrzymał od rodziców małą czerwoną plastikową gitarę sygnowaną przez Tommy’ego Steele’a.

Gitara zabawka sygnowana przez gwiazdę Tommy'ego Steelea model c. 1957

Gitara-zabawka sygnowana przez gwiazdę Tommy’ego Steele’a, model c. 1957

Później przeniósł się do Oadby w Leicester i wstąpił do Langmoor Junior School, a we wrześniu 1962 r. zapisał się do Gartree High School w Leicester. W tym samym roku zmarł ojciec Johna.

W 1963 r. artysta nabył swoją pierwszą 6-strunową akustyczną gitarę za pieniądze zarobione w ramach roznoszenia porannej prasy. W 1965 r. uformowała się pierwsza kapela Johna – zespół The Opposition („Opozycja”), która występowała w składzie: Nigel Bullen (perkusja), Clive Castledine (gitara basowa) i Richard Young (gitara i śpiew). John grał na gitarze rytmicznej Hofner, pożyczonej od Richarda Younga. Wprawdzie Deacon sprawił sobie za 5 funtów używaną gitarę Broadway Solid, ale nie grał na niej.

the opposition

The Opposition – pierwszy z lewej John Deacon

Styl, jaki reprezentowała The Opposition, można określić jako pop/soul, a pierwszą piosenką, która wyszła spod piór członków grupy, było Heart Full of Soul. 25 września 1965 r. zespół zadebiutował na przyjęciu w domu Castledine’a, z kolei 4 grudnia zagrał w Enderby, w Co-Op, występując jako support przed gwiazdą wieczoru, lokalnym zespołem The Rapids Rave. Tego wieczoru stan konta grupy wzrósł o zawrotną sumę… dwóch funtów! Show, jakie zaprezentowali chłopcy z The Opposition, spotkał się z bardzo życzliwym przyjęciem publiczności, która twierdziła wręcz, że zespół był lepszy od głównego wykonawcy.

Po wyrzuceniu Clive’a (22 kwietnia 1966 r.), John przejął w kapeli rolę basisty, a już tydzień później panowie przemianowali swój zespół na The New Opposition. Swoją pierwszą gitarę basową, EKO, John nabył za 60 funtów. W tym samym miesiącu basista wstąpił do Beauchamp Grammar School. We wrześniu zespół miał zagrać w pubie Tudor Rose w Atherstone, jednak John, w wyniku sprzeciwu swojej matki („John nie będzie występował w żadnej knajpie!”), nie mógł wspierać tego dnia swoich kolegów. 23 października w zespole pojawiły się dwie nowe postaci – Dave Williams (gitarzysta) i Ron Chester (gitarzysta). W październiku zespół wziął udział w konkursie Midland Beat Championships, gdzie doszedł do ścisłego finału i zainkasował 5 funtów. 20 maja 1967 r. grupa wróciła do swojej pierwotnej nazwy The Opposition, po występie w Leicester Casino. W tym samym roku zespół koncertował regularnie w bazach wojskowych RAF-u oraz USAF-u, zarabiając 15 funtów za występ. Warto nadmienić, że podczas tych występów towarzyszyły mu dwie tancerki go-go.

Na początku 1968 r. zespół nabył swoje pierwsze auto (Morris J2 1961 van), ponadto dysponował również własnym oświetleniem na koncertach i cieszył się coraz większym powodzeniem. 16 marca 1968 r. kolejny już raz zmienił nazwę, tym razem na The Art, dla występu w Gartree School. W czerwcu 1969 r. John zakończył edukację w Beauchamp Grammar School na poziomie „O” z języka angielskiego i francuskiego, literatury angielskiej, matematyki, fizyki, biologii oraz matematyki specjalnej. 29 sierpnia John po raz ostatni wystąpił z The Art w Great Glenn Youth i Sports Center Club, a w październiku rozpoczął naukę w filii Uniwersytetu Londyńskiego – Chelsea College, gdzie studiował elektronikę. W czasie studiów John nie rozstawał się ze swoim sprzętem muzycznym, który był regularnie przywożony do Londynu przez jego mamę. W ostatnich dniach września John wynajął mieszkanie na Queensgate z Peterem Stoddartem. Co ciekawe, w tym samym okresie przy Queensgate Terrance mieszkał również Brian May.

W październiku 1970 r. John pojawił się w charakterze widza na koncercie młodego zespołu Queen w College of Estate Management w Kensington. 21 listopada utworzył kwartet R&B ze swoim współlokatorem, gitarzystą Peterem Stoddartem, perkusistą Donem Caterem i gitarzystą Albertem. Zespół dał jednak zaledwie jeden koncert w Chelsea College, gdzie wystąpił jako support przed Hardin & York oraz The Idle Race. John nie był jednak do końca zadowolony z tego, w którym kierunku zmierza zespół i postanowił poszukać nowej kapeli. Studiował setki ogłoszeń w „Melody Maker”, pojawiał się na wielu przesłuchaniach, co jednak nie przyniosło spodziewanych rezultatów.

W okresie letnim 1970 r. John pracował jako „tea boy” dla British Tourist Authority. Zimą 1971 r. John (wraz z Peterem Stoddartem i jego dziewczyną Christine Farnell) regularnie pojawiał się na dyskotece przy Maria Assumpta Teacher Training College. Tam poznał Rogera Taylora, Briana Maya oraz Johna Harrisa. Zaledwie kilka dni później, po przesłuchaniu w Imperial College, został członkiem Queen. Dwa miesiące później, na dyskotece przy Maria Assumpta College, basista poznał swoją przyszłą żonę, Veronikę Tetzlaff, która była od niego młodsza o rok. 2 lipca John po raz pierwszy wystąpił wspólnie z Queen na koncercie w college’u w Surrey. W tym samym miesiącu zespół odbył trasę po Kornwalii. 28 lutego 1972 r. doszło do katastrofy – na koncercie w Bedford College pojawiła się publiczność w liczbie… sześciu osób, co John zawsze wspominał jako najbardziej kłopotliwy incydent w całej swojej muzycznej karierze.

W czerwcu 1972 r. John został absolwentem Chelsea College, otrzymując dyplom z wyróżnieniem w zakresie elektroniki, uzyskując doskonałe wyniki w nauce (poziom „A” z matematyki, zaawansowanej matematyki i fizyki, poziom „S” z fizyki i matematyki), po czym zdecydował się na kontynuowanie studiów (MSc), koncentrując się na akustyce i technologii wibracji.

6 listopada 1972 r. zespół zagrał pokazowy koncert w Pheasantry Club w Londynie przed zaproszonymi gośćmi z różnych wytwórni płytowych. 1 marca 1974 r. zespół udał się w pierwszą trasę po Brytanii, a John umocnił swoją pozycję w grupie. 20 marca, po koncercie na Manchester University, nieznany sprawca skradł basiście jego rzeczy osobiste.

8 listopada 1974 r. zespół wydał album Sheer Heart Attack. Była to pierwsza płyta zawierająca kompozycję basisty (Misfire). W tym samym miesiącu zespół wyruszył w trasę koncertową po Europie. 18 stycznia 1975 r. w kościele Karmelitów przy Kensington Church Street w Londynie John poślubił swoją przyjaciółkę Veronikę, a świadkiem na ślubie był Nigel Bullen. Pół roku później na świat przyszedł pierwszy syn Johna – Robert. 21 listopada na rynku ukazał się album A Night at the Opera, zawierający pierwszy przebój Johna You’re My Best Friend, który basista zadedykował swojej małżonce. W grudniu jak reszta muzyków Queen zakłada własną firmę do zarządzania swoimi nagraniami itp. – Goldfinch Productions – dyrektorami zostaje John, jego żona Veronica i mama Johna. 10 grudnia 1976 r. w ręce fanów trafiła kolejna płyta – A Day at the Races, na której znalazła się kolejna kompozycja Johna (You And I). Z kolei na następnym albumie (News of the World – premiera 28 października 1977 r.) John zamieścił aż dwie piosenki – Spread Your Wings (która została wydana na singlu) oraz Who Needs You.

John Deacon

20 grudnia 1977 r. – prywatne przyjęcie po koncercie w Long Beach w Kalifornii – John Deacon, Chrissie May, Jane Padgett, Brian May

16 grudnia 1977 r. John z pewnością nie wspominał zbyt miło – wskutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności na przyjęciu w San Diego basista doznał poważnej kontuzji prawej ręki – mocno pokaleczonemu Deaconowi założono dziewiętnaście szwów (zbił ręką szybę), co jednak nie przeszkodziło mu w kontynuowaniu trasy koncertowej (występował na scenie z ręką w bandażu).

3 lutego 1978 r. na świat przyszedł drugi syn basisty – Michael. Na płycie Jazz, która ukazała się na rynku 10 listopada, można było usłyszeć dwie kompozycje Johna – If You Can’t Beat Them oraz In Only Seven Days. 25 czerwca 1979 r. Veronica i John doczekali się trzeciego dziecka – córki Laury.

30 czerwca 1980 r. zespół wydał płytę The Game, zawierającą piosenkę Johna Need Your Loving Tonight, a także jego przebojowy singiel Another One Bites The Dust. Pół roku później zespół wypuścił soundtrack do filmu Flash Gordon, na którym usłyszeć można było dwie kompozycje basisty – Execution Of Flash i Arboria.

American Music Awards

8th American Music Awards – Roger Taylor,  Barbi Benton, John Deacon i Johnny Paycheck – 30 stycznia 1981 r., Shrine Auditorium, Los Angeles, Kalifornia (zdjęcie Betty Galella/WireImage)

American Music Awards 1981

American Music Awards, 1981 r.

30 stycznia 1981 r. John oraz Roger zaszczycili swoją obecnością ceremonię American Music Awards w Hollywood. 21 maja 1982 r. ukazała się wyjątkowa w dorobku zespołu płyta Hot Space. Również na niej nie mogło zabraknąć piosenek basisty (Back Chat i Cool Cat).

Rok 1983 był dla zespołu okresem spokoju i wyciszenia. John jednak nie próżnował – występował ze światowej sławy tenisistami, a zarazem giMan-Friday-Picking-up-soundstarzystami-amatorami, Johnem McEnroe’em i Vitasem Gerulaitisem. Odnotował również wspólną sesję ze Scottem Gorhamem, Simonem Kirkem, Martinem Chambersem i Mickem Ralphsem, której efektem był singiel Picking Up Sounds, firmowany przez Man Friday and Jive Junior. W maju basista pojawił się w programie brytyjskiej telewizji Pop Quiz. Z kolei w lipcu John wraz z Freddiem wybrali się do Montrealu na spotkanie z Tonym Richardsonem.

PopQuiz John Deacon

Pop Quiz z udziałem Johna Deacona

13 grudnia 1983r. przyszedł na świat Joshua – kolejny (i nie ostatni) owoc miłości Johna i Veroniki.

Po dwóch latach przerwy, 27 lutego 1984 r., na rynku ukazał się kolejny studyjny album Queen pt. The Works (skutecznie promowany przez Johna i Rogera w Kraju Kwitnącej Wiśni), na którym można usłyszeć m.in. przebojowy singiel Johna I Want to Break Free.

W 1984 r. John został wraz z Henrym Crallanem, członkiem ekipy technicznej Queen współwłaścicielem (przez sześć lat) Milo Studio w Londynie. Zainwestował w nie swój własny sprzęt nagrywający. W 1985 r., po koncercie Phila Collinsa w Albert Hall, John w towarzystwie ówczesnego wokalisty Genesis wybrał się na kilka drinków, po czym został zatrzymany przez policję, która wlepiła mu mandat na sumę 150 funtów. Basistę ukarano ponadto zakazem szybkiej jazdy przez dwanaście miesięcy. W sierpniu, w studiu Eltona Johna, John oraz Roger zagrali w dwóch utworach kolegi – Too Young i Angeline, a 5 listopada baczni obserwatorzy mogli wypatrzyć basistę za kulisami charytatywnego przedsięwzięcia Fashion Aid.

W roku 1986 John ponownie wspierał nie tylko innych muzyków, lecz realizował także własne solowe nagrania. Najpierw współpracował z byłym wokalistą Chocolate, Errolem Brownem, czego efektem była piosenka This Is Your Time, a 19 maja wydał swój pierwszy (i ostatni) singiel No Turning Back, firmowanThe-Immortals-No-Turning-Backy przez The Immortals. Solowy singiel nie oznaczał jednak, że John zrywa współpracę z Queen – w czerwcu zespół wydał album A Kind of Magic, zawierający (po raz pierwszy w historii) aż trzy piosenki Johna, m.in. prześliczną balladę One Year of Love. Pozostałe dwa utwory (Pain Is So Close to Pleasure, Friends Will Be Friends) były efektem wspólnej pracy Johna i Freddiego. W 1987 i 1988 r. występuje w teledyskach formacji  Morris Minor & Majors: Stutter Rap i This Is the Chorus.

The Prince’s Trust Rock Concert

The Prince’s Trust Rock Concert

6 czerwca 1988 r., w trakcie koncertu The Prince’s Trust Rock Concert, John dołączył na scenie do Briana, z którym wykonał utwór The Letter z repertuaru Joe Cockera. Basista wraz z gitarzystą ponownie spotkali się na scenie 4 grudnia, kiedy to gościnnie wsparli założoną przez Rogera grupę The Cross.

W 1989 r. John zagrał w nowej wersji utworu Who Wants to Live Forever, wykonywanego przez dzieci z fundacji The British Bone Marrow Donor Appeal. Ponadto pojawił się w klipach Stutter Rap i This Is The Chorus, w których główną rolę grali amerykańscy raperzy Morris Minor and the Majors.

Teledysk "This Is The Chorus" z udziałem Johna Deacona

Teledysk This Is The Chorus z udziałem Johna Deacona

Teledysk "Stutter Rap" z udziałem Johna Deacona

Teledysk Stutter Rap z udziałem Johna Deacona

18 lutego 1990 r. John wraz z Queen odebrali nagrodę BPI Award za wybitny wkład w muzykę brytyjską. 19 kwietnia 1992 r. basista zagrał na koncercie A Concert for Life na stadionie Wembley ku pamięci zmarłego wokalisty, Freddiego Mercury’ego, a w październiku pojawił się wraz z Brianem i Rogerem na BMI-PRS Awards w Dorchester Hotel w Londynie. 5 grudnia doczekał się kolejnego potomka – na świat przyszedł mały Luke.

18 września 1993 r. basista pojawił się na koncercie charytatywnym w Cowdray Park, Midhurst, gdzie obecny był również Roger. 7 listopada 1993 r. urodził się Cameron. W tym samym okresie John rozpoczął z Rogerem nagrania do nowego albumu Queen. W roku 1994 można było zaobserwować Johna szalejącego na motocyklu po Londynie.

1994 Londyn

1994 r., Londyn

1 czerwca 1995 r. basista wystąpił gościnie na koncercie The SAS Band w Shepherd’s Bush Empire w Londynie.

Po wydaniu w 1995 r. płyty Made in Heaven, John zaczął pomału wycofywać się z życia muzycznego, poświęcając coraz więcej czasu swojej licznej rodzinie. 17 stycznia 1997 r. pojawił się Brianem i Rogerem na przedstawieniu National Theatre de Chailiot w Paryżu i wykonał (przy gościnnym udziale Eltona Johna) The Show Must Go On. Cała czwórka otrzymała przy okazji jedno z najważniejszych francuskich odznaczeń – Ordery Francuskiej Legii Honorowej.

Queen + Elton John 1997

Queen + Elton John  – Paryż 1997 r.

Mimo zaproszenia, John nie pojawił się 2 listopada 2000 r. na ślubie Briana i Anity Dobson. W kwietniu 2001 r. w kilku słowach ostro i gwałtownie skrytykował na łamach „The Sun” współpracę Rogera i Briana z Robbiem Williamsem i ich wspólne nagranie We Are the Champions. W czerwcu 2001 r. John nabył na aukcji za £80,750 jeden z samochodów należących do Eltona Johna (Aston Martin V8 Vantage coupe rocznik 1978), a 15 kwietnia 2002 r. pojawił się na krótko na przyjęciu po premierze musicalu We Will Rock You.

W marcu 2003 r. Roger przyznał w wywiadzie, że wraz z Brianem otrzymali od basisty list, w którym John zapewnił ich o swoim najszczerszym poparciu wszelkich podejmowanych muzycznych przedsięwzięć, dystansując się jednak od wspólnej pracy i dając tym samym do zrozumienia, że postanowił ostatecznie wycofać się z życia muzycznego. John dotrzymał słowa i zdecydował się nie wspierać swoich kolegów ani podczas światowej trasy koncertowej Queen + Paul Rodgers w latach 2005-2006, 2008, ani w trakcie współpracy z Adamem Lambertem (2009-obecnie). Wolny czas spędza z rodziną m.in. we Francji w Biarritz czy w Disneylandzie pod Paryżem. 19 grudnia 2008 r. zrezygnował z bycia dyrektorem w firmie związanej z zespołem – Queen Theatrical Productions Ltd. Z działalności w Queen Touring Ltd zrezygnował 20 czerwca 2012 r. Nadal jest dyrektorem w głównej firmie zespołu czyli Queen Productions Ltd, Queen Music Ltd i Raincloud Productions.

Tekst: Dagmara Szymańska

Share